ترور روز گذشته دانشمند هسته ای و موشکی کشورمان نشان داد که فشار حداکثری دونالد ترامپ هنوز تمام نشده است و برخلاف خوش بینی برخی چهره های سیاسی از طیف هایی مشخص ممکن است این فشار به گونه ای برنامه ریزی و اجرایی شود که حتی در دوره دولت بعدی آمریکا هم گریبان «جو بایدن» را بگیرد و قدرت عمل وی را محدود سازد.

سفرهای چند روز اخیر مقام های نظامی و سیاسی ایالات متحده به کشورهای منطقه در کنار دیدار پنهانی نتانیاهو با حکام عربستانی و اقدامات مشکوک برخی کشورهای دیگر حکایت از آن دارد که کاخ سفید می خواهد در دو ماه آینده تلافی شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را پای ایران بنویسد. ترامپ و نزدیکانش در کاخ سفید تا هفته های آخر امیدوار و مطمئن بودند که ایران به آن ها روی خوش نشان می دهد و با ابراز تمایل برای مصالحه، بزرگترین برگ برنده را برای آن ها پیش از انتخابات رقم می زند. اما تهران همه رشته های آن ها را با مقاومت حداکثری خود پنبه کرد.

براساس خبر و تحلیل های رسانه ها در غرب، اینگون به نظر می رسد که گروه های ترور اسرائیلی و آمریکایی از مدت ها قبل این دانشمند شهید را زیر نظر داشتند و احتمالا این هدف را به طور ویژه برای چنین روزهایی تعیین کرده بودند تا از آن برای افزایش سطح تنش بهره برداری کنند.

تارنمای تحلیلی خبری «Axios» در گزارش خود ترور شهید محسن فخری زاده را تلاش دشمنان ایران برای به اوج رساندن فشار حداکثری کاخ سفید ارزیابی کرد و عنوان داشت، ادعاهای پیشین در زمینه دستیابی به برخی اسناد در کنار خرابکاری در تاسیسات ایران و اتفاق روز گذشته، شرایط کنونی را با دوره های قبل متفاوت کرده است.

طبق ادعای نشریه فوق، این ترور به گفته مقام های ایرانی ضربه ای به توانایی دفاعی ایران بود زیرا از این به بعد ادامه برنامه های ایران در حوزه هسته ای و موشکی را سخت می سازد.

با اینحال این تحلیل تصریح کرد: ترور فخری زاده بخشی از تلاش های دولت ترامپ و نتانیاهو برای استفاده از زمان باقیمانده از دوره ریاست جمهوری وی جهت تشدید فشارها بر ایران است. هنوز دولت ترامپ دست از خواسته خود برنداشته است. تحریم، عملیات مخفیانه و تهدید به حمله نظامی بخشی از راهبرد دولت واشنگتن در تشدید فشار حداکثری در روزهای پایانی حضور وی در کاخ سفید به شمار می رود.

بر این اساس دیدار سه جانبه پومپئو، بن سلمان و نتانیاهو در خاک عربستان در واقع پیامی برای بایدن ارزیابی می شود تا به وی نشان داده شود در قبال ایران راهی جز ادامه رویکرد ترامپ وجود ندارد. اکسیوس تصریح کرد: تنش میان ایران و آمریکا حتی در روزهای معمولی بالا است و احتمالا تا ۲۰ ژانویه افزایش هم خواهد یافت. انتظار می رود بایدن در ابتدای دوره ریاست جمهوری خود با وضعیت به مراتب پیچیده تری مواجه شود که تعامل دوباره با ایران را بسیار سخت تر از حال می سازد. 

باید دید واکنش جو بایدن به این تحولات چیست. اگر رئیس جمهوری منتخب آمریکا همچون روزهای پس از ترور سردار سلیمانی رفتار و اقدام ترامپ را مورد تایید و حتی تشویق قرار داد باید مطمئن شد (اگرچه نه به صورت دقیق) اما این اقدامات با چراغ سبز وی صورت گرفته است. در این صورت موضوع دمیدن بر طبل مذاکره و توافق میان ایران و بایدن بیشتر همچون توهمی خواهد بود که گروه های مصالحه‌گرای داخلی می خواهند از آن برای تطهیر خود و ناکارمدیشان و توجیه سیاست های تجاوزکارانه واشنگتن استفاده کنند.

در صورتی که بایدن این اقدام رژیم صهیونیستی را که به طور قطع با هماهنگی و همکاری واشنگتن صورت گرفته است، محکوم کرد می توان امید داشت که رئیس جمهوی بعدی آمریکا شاید نسبت به مصالحه با ایران ضمن رعایت احترام متقابل صادقانه تر رفتار خواهد کرد. البته با توجه به سابقه سیاست ها و راهبردهای کلان کاخ سفید گزینه دوم بسیار بعید به نظر می رسد.

پایان/